Onze landbouw- en voedingssector werkt sterk marktgericht. Bedrijven produceren in functie van wat de consumenten vragen. Door de veranderende markt is het niet altijd gemakkelijk voor land- en tuinbouwers om een goed overzicht op de prijzen te hebben en te houden.
De Europese lidstaten zijn al geruime tijd verplicht marktinformatie aan de Europese Commissie te melden. Het gaat hier voornamelijk om wekelijks en maandelijks te melden prijsgegevens van de meeste landbouwsectoren, maar ook om productie- en areaalgegevens van een aantal sectoren.
Vanaf 1 januari volgend jaar worden deze verplichtingen uitgebreid na aandringen van de Europese Raad, het Europees Parlement en diverse werkgroepen bij de Europese Commissie om iets te doen aan het gebrek aan transparantie in de gehele voedselketen.
Voor het eerst zullen niet louter gegevens over de ‘ruwe’ landbouwproducten worden gepubliceerd, maar ook marktgegevens over verwerkte producten. Dat is onder meer het geval voor vlees, eieren, zuivel, groenten en fruit, akkerbouwgewassen en suiker. Zo worden er bv. prijzen opgevraagd voor tarwemeel, consumptiemelk, buikspek, kippendijen, alsook de hoeveelheid opgeslagen suiker.
Het Departement Landbouw en Visserij zal de gegevens verwerken en zal die gegevens wekelijks publiceren op zijn website. Dit zal alle marktdeelnemers helpen de ontwikkelingen in de loop van de tijd op te volgen - met inbegrip van landbouwers en hun producentenorganisaties, en kleine en middelgrote ondernemingen. Het zal hun helpen om de markttrends in de verschillende stadia van de keten op te volgen bij ons maar ook in de andere lidstaten.
Bij de marktdeelnemers zullen de sectorfederaties een belangrijke rol spelen voor het aanleveren van de gegevens van hun leden. Er werd voorafgaandelijk dan ook met hen overleg gepleegd. Ook individuele marktoperatoren kunnen worden aangesproken. Zij zullen nog dit jaar gecontacteerd worden met begeleidende informatie wat er juist van hun wordt verwacht.
Vlaams minister van Landbouw Hilde Crevits: “De agrovoedingsketen in Vlaanderen, en bij uitbreiding in heel Europa, wordt gekenmerkt door veel kleine aanbieders zoals landbouwers en doorgaans een kleinere groep grote kopers zoals voedingsbedrijven of retailers. Die marktsituatie leidt tot onevenwichtige verhoudingen in het nadeel van de landbouwers. Met de nieuwe verplichting om meer prijs- en marktgegevens openbaar te maken, kunnen onze landbouwers meer wegen op de prijsvorming van hun lekkere voedingsproducten. ”
