“De zwakke positie van de landbouwer in de voedselvoorzieningsketen is een oud zeer. Het zijn de andere spelers op de markt, zoals de supermarkten, die de markt controleren. Boeren zijn vaak het eerste en voornaamste slachtoffer van de prijzenoorlog tussen hun afnemers. Met deze Richtlijn geven we de boeren een échte stem. Tegelijk krijgen de lidstaten de wapens in handen om hun landbouwers te verdedigen. Zo zetten we een noodzakelijk stap in het garanderen van een faire prijs voor onze landbouwers en geven we hen de erkenning die ze verdienen in onze voedselvoorziening."
"De eerste verdienste van deze Richtlijn is dat er duidelijk wordt opgelijst welke praktijken niet door de beugel kunnen. Deze worden uitdrukkelijk verboden: laattijdige betalingen voor bederfelijk voedsel, bestellingen die last minute worden geannuleerd, eenzijdige wijzigingen van contractvoorwaarden... Belangrijk is ook dat het nadelig behandelen van de producent wanneer deze voor zijn recht opkomt, of zelfs het dreigen met repercussies zal kunnen worden gesanctioneerd. Daarnaast zullen bepaalde praktijken enkel mogelijk zijn mits voorafgaand en uitdrukkelijk akkoord tussen partijen. Het gaat om de terugname van onverkochte producten, het betalen van promotie of marketing door de landbouwer, kosten van stockage..."
"Duidelijk oplijsten wat verboden is, is uiteraard noodzakelijk. De praktijk leert ons echter dat dit niet genoeg is. Regels worden makkelijk met de voeten getreden zonder dikke stok achter de deur. Teveel staat de boer met de rug tegen de muur omdat hij gewoon niet durft reageren uit vrees voor de macht van de afnemer. De tweede verdienste van deze Richtlijn zijn dan ook de handhavingsregels. Concreet voorziet de tekst in een nationale handhavingsautoriteit die uit eigen beweging een onderzoek kan starten of op basis van een klacht door de landbouwer. Dat kan laagdrempelig via één contactpunt én, nog belangrijker, anoniem. Vooraleer de effectieve klachtenprocedure wordt opgestart krijgen partijen gedurende een bepaalde periode de mogelijkheid om te bemiddelen. Een faire tussenstap waar ik in de parlementaire onderhandelingen sterk op heb gehamerd."
"Indien de klacht gegrond is krijgt de autoriteit de bevoegdheid om effectief boetes op de leggen. Maar daarbij stopt het niet. De besluiten zullen openlijk worden gepubliceerd. Deze kans op imagoschade is volgens mij een veel effectievere manier om dergelijke kwalijke praktijen uit de wereld te helpen. Publiek imago is van kapitaal belang en bedrijven zullen nu wel twee keer nadenken vooraleer ze de landbouwer nog maar eens als speelbal gebruiken in een concurrentiespel dat het zijne niet is.”
De Richtlijn moet nu nog formeel worden goedgekeurd door de Speciale Commissie voor de Landbouw waarna Raad en Parlement hun laatste zegen kunnen geven begin volgend jaar. Lidstaten zullen 24 maanden krijgen om de Richtlijn in nationale regels om te zetten.
