Hiermee komt een goeie 120.000 ton maïsstro dus vrij als biomassa en kan dit als grondstof worden gebruikt in de bio-economie.
Volgens ILVO-UGent-onderzoekster Anouk Mertens is een waardeketen voor Vlaams maïsstro in de bio-economie een haalbare kaart, ondanks het onstabiele aanbod. Mogelijke toepassingen zijn onder andere input voor biogasinstallaties, en de productie van cellulosesuikers en bio-ethanol.
Waardeketen
Om dit te realiseren moet er een waardeketen worden ontwikkeld die de productie, oogst, transport en verwerking van maïsstro organiseert. Een eventuele uitbouw van de keten zal wel focus, flexibiliteit, organisatie en gerichte financiering vergen. Volgens Mertens, die in december promoveerde met haar onderzoek Challenges for local maize value chains in the biobased economy, kan een waardeketen rond Vlaams maïsstro een voorbeeld nemen aan een Canadees initiatief van landbouwers en verwerkers in Ontario. In samenwerkingsverband produceren zij suikers uit maïs- en tarwestro.
Regelmatig overleg
In Vlaanderen is er al heel wat onderzoek gedaan naar de mogelijke toepasbaarheid van maïsstro. De onderzoeksresultaten kunnen nu een basis vormen voor overleg met de landbouwers, loonwerkers, verwerkende industrie, landbouworganisaties en beleidsmakers. „Garantie op succes is er uiteraard niet, maar regelmatig overleg tussen alle betrokken actoren kan de motor vormen van een nieuwe waardeketen voor maïsstro in Vlaanderen”, aldus Anouk Mertens.
