Het antwoord van minister Crevits is mogelijk interessant voor u om mee aan de slag te gaan.
Als reactie van Vlaams Parlementslid Emmily Talpe: “Onze toekomst ligt in het ontwikkelen van een alternatieve eiwitstrategie. Vlaanderen is daar al zowat vijftien jaar mee bezig. De cijfers tonen aan dat die strategie haar vruchten afwerpt. Zo is het Vlaamse areaal aan alternatieve eiwitgewassen voor menselijke consumptie en dierenvoeder op tien jaar tijd (2011-2020) bijna verdrievoudigd, van 10.404 hectare naar 27.758 hectare.”
“De ontwikkeling van soja laat nog wat op zich wachten, al is het areaal op twee jaar tijd wel verdubbeld van 47 hectare in 2018 naar 90 in 2020. Alleen is de gemiddelde opbrengst per hectare in 2020 gezakt tot 1,9 ton per hectare tegenover 2,4 ton per hectare in 2018. Dat blijft het zwakke punt in onze sojateelt. Daartegenover staat dat er met die teelt nog geen tien jaar wordt geëxperimenteerd in Vlaanderen. Inmiddels heeft het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO) wel twee eigen sojasoorten voor Vlaamse bodem ontwikkeld, die ook door Europa werden goedgekeurd en erkend. Dit biedt goede hoop voor de evolutie van de opbrengst per hectare”, besluit Talpe.
Het liberale parlementslid voegt toe: “De Vlaamse productie van insecten blijft beperkt. We kennen een tiental producenten van insecten, waarvan slechts twee voor humane consumptie. Hier liggen dus nog heel wat mogelijkheden. Inmiddels heeft Europa ook haar regelgeving aangepast en is het toegestaan om insecten te verwerken in veevoeder.”
