Handelsakkoord EU en Mercosur

De Argentijnse handelsminister Marisa Bircher sprak op Twitter van een mijlpaal. Europees Commissievoorzitter Juncker had het over een historisch moment: “De grootste handelsovereenkomst die de EU ooit heeft gesloten.” Het akkoord komt op een moment dat concurrende grootmachten zoals China en de VS juist in een handelsoorlog verwikkeld zijn.

De onderlinge handel tussen de EU en Mercosur bedroeg vorig jaar ruim 87 miljard euro. In diensten komt daar nog eens 34 miljard bij. Vooral Europese exporteurs van auto’s, auto-onderdelen, machines, chemicaliën, medicijnen, kleding en schoeisel hopen te profiteren. Ook producenten van chocola, wijn, sterkedrank, frisdrank en kaas zullen meer kunnen uitvoeren. Daarvoor zijn wel quota vastgesteld.
 
Omgekeerd zullen landbouwproducten uit de Mercosur worden toegelaten in de EU. Zij zien in de Europeanen 500 miljoen potentiële consumenten. Om te voorkomen dat de Zuid-Amerikaanse boeren hun Europese collega’s wegconcurreren op kwantiteit en kwaliteit, zijn ook hier “gecontroleerde quota” vastgesteld.
 
De Europese Commissie verzekert dat importproducten aan de hoogste standaarden van voedselveiligheid en consumentenbescherming moeten voldoen. Ook zijn afspraken gemaakt over arbeidsrechten en milieubescherming. Met de doelen in het Klimaatakkoord van Parijs is ook rekening gehouden. Dat was een Franse eis.
 
Consumenten-, milieu- en boerenorganisaties waarschuwden eerder voor een deal, onder meer vanwege het versoepelde gebruik van pesticiden in Brazilië. Greenpeace voorspelde eerder op de dag dat een akkoord een “ramp” zou betekenen voor beide kanten van de oceaan. “Het ruilen van auto’s voor koeien is nooit aanvaardbaar als het leidt tot de vernietiging van het Amazonewoud.”
 
Ook in Zuid-Amerika zijn er twijfels over de precieze voorwaarden van het verdrag. Zo vreest Alberto Fernández - presidentskandidaat van de belangrijkste Argentijnse oppositiepartij -  dat het verdrag banen zal kosten en de industrie van zijn land zal schaden. Andere critici wijzen op de extra bescherming van patenten en merken die Europese bedrijven in de Mercosur zullen genieten. Zij zien dat als oneerlijke concurrentie.
 
Zelfs na twintig jaar onderhandelen is het nog niet zeker of en wanneer het verdrag ingaat. De parlementen van zowel de EU-lidstaten als de landen van de Mercosur moeten de overeenkomst nog goedkeuren. Dat proces kan  twee jaar duren. Na het ratificatieproces kan het nog 15 jaar duren voordat alle regels van het verdrag worden ingevoerd,  die tijd hebben de landen van de Mercosur gekregen om zich aan te passen aan sommige regels uit het verdrag.