Kunnen we via sensoren op allerlei verschillende plaatsen in de stad de luchtkwaliteit monitoren, zowel op vaste plaatsen als mobiel, bv. op wagens? Kunnen we met bestaande sensoren werken of moeten die technologisch verbeterd worden? Zijn de gegevens betrouwbaar en kunnen we ze inzetten om onze huidige luchtkwaliteitsmodellen te verbeteren?
Om dat te onderzoeken kreeg de VMM de steun van het Vlaams Agentschap Innoveren en Ondernemen (VLAIO) voor het project Dencity met VMM, IMEC en VITO.
Sensoren kosten maar een fractie van de dure meettoestellen waarmee de VMM nu de luchtkwaliteit monitort. Maar uit onderzoek van de VMM en partners in het project LIFE VAQUUMS blijkt dat de kwaliteit van de huidige generatie sensoren voorlopig nog onvoldoende is om ze in te zetten voor routinematige monitoring.
IMEC en VITO hebben een aantal IMEC-sensoren aan onze meetstations gekoppeld tijdens het grootschalige burgeronderzoek CurieuzeNeuzen. Zo konden de metingen van de sensoren vergeleken worden met die van de meetstations en kwamen we meer te weten over de werking van de sensoren. Op basis van die resultaten proberen IMEC en VITO de sensoren te optimaliseren aan de hand van een leerperiode en algoritmes. De VMM staat in voor de objectieve beoordeling van de prestaties van de sensoren.
We voeren onderzoek naar de mogelijkheden om de sensoren niet enkel vast, maar ook mobiel (op wagens) in te zetten.
Verder bekijken we hoe we de gegevens van deze sensoren kunnen gebruiken om onze modellen te verbeteren.
