Er wordt al naar schatting 2.000 jaar wijn verbouwd in wat nu België is. Tijdens de Middeleeuwen floreerde de wijnbouw in onze regio, maar rond de 17e eeuw is de wijnbouw voor een groot stuk ineengestort door de zogenoemde Kleine IJstijd. De echte comeback van de wijn dateert uit de jaren 60 van de vorige eeuw.
20 jaar geleden is het Hageland, de streek rond Aarschot, Tienen en Leuven als eerste wijnregio erkend in ons land. Wijnmakers uit die regio kunnen met andere woorden een beschermde oorsprongsbenaming (BOB) aanvragen. Sindsdien kregen ook het Heuvelland, Haspengouw en Côtes de Sambre et Meuse zo'n BOB. Momenteel is een aanvraag bezig voor de Maasvallei aan de grens met Nederland.
Ook wijn die buiten die regio's wordt verbouwd, kan een erkenning krijgen, want naast die beschermde oorsprongsbenaming bestaat zoiets als een beschermde geografische aanduiding (BGA). De labels "Vlaamse landwijn" voor wijn uit Vlaanderen en "Vins de Pays de Jardins de Wallonie" voor wijn aan de andere kant van de taalgrens zijn daar voorbeelden van. De titel "Vlaamse landwijn" kan overigens nog aangevuld worden met een locatie-aanduiding zoals zoals "uit de Vlaamse Ardennen", "uit de kuststreek" of "uit het Waasland" bijvoorbeeld.
Het verschil tussen een BOB en BGA heeft te maken met de verbondenheid met de regio. En daar is specifieke regelgeving voor. Alle druiven die voor een BOB-wijn worden gebruikt moeten bijvoorbeeld uitdezelfde regio afkomstig zijn. Bij een BGA-wijn moet dat maar voor 85 procent van de druiven. Naast gewone wijn, wordt in België ook schuimwijn gemaakt en ook die hebben aparte erkende kwaliteitslabels: "Vlaamse mousserende kwaliteitswijn", "Crémant de Wallonie" en "Vin mousseux de qualité d'appellation contrôlée".
