Coronapas

De heer Parys heeft het woord.

Collega's, als het over de coronamaatregelen gaat, dan is het standpunt van mijn partij zeer duidelijk. Wij willen zoveel mogelijk onvoorwaardelijke vrijheid, zo snel als mogelijk, en dat voor iedereen. Dat betekent heel concreet dat, zodra de 65-plussers en de mensen met een onderliggende aandoening zijn ingeënt, Vlaanderen weer open moet gaan. En die Vlaamse heropening, collega's, situeert zich wat ons betreft ergens midden juni, wanneer de druk op onze ziekenhuizen sterk zou moeten verminderen.

Het corona-attest, minister, moet voor ons de uitzondering op de regel zijn. De regel moet die onvoorwaardelijke vrijheid voor iedereen zijn, en de uitzonderingen daarop dus heel erg beperkt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een concert met vijfduizend concertgangers in een gesloten ruimte, waar je aan iedereen zou kunnen vragen om eerst getest te worden. Maar dat moet je uiteraard niet doen als je een corona-attest kunt voorleggen. Ik denk niet aan het gebruik daarvan om op café of op restaurant te gaan, en ook niet om bijvoorbeeld te gaan werken of naar school te gaan. Die laatste zijn uiteraard geen vrijwillige activiteiten.

We weten dat de EU een digitaal groen certificaat invoert. De vraag die hier voorligt, is wat wij daarmee gaan doen in Vlaanderen. Het EU-certificaat is om te reizen. Wij kunnen daar uiteraard een aantal andere voorwaarden of gevolgen aan verbinden.

Wij hebben een aantal heel duidelijke voorwaarden, minister, om daarmee aan de slag te gaan. Wij vragen eerst en vooral dat die onvoorwaardelijke vrijheid de regel is en een attest de uitzondering. Ten tweede vragen we dat zoiets er enkel komt wanneer iedereen de kans heeft gehad om zich ook effectief te laten vaccineren. Ten derde vragen we dat je groen licht kunt krijgen op drie verschillende manieren: ofwel heb je een vaccin gehad, ofwel ben je immuun omdat je een aantal antilichamen in je lichaam hebt omdat je de ziekte hebt doorgemaakt, ofwel leg je een negatieve covidtest voor. En dan krijg je groen licht, een groen attest.

Een volgende voorwaarde is voor ons heel belangrijk, namelijk dat niemand ooit kan opvragen wat de oorsprong is van dat attest. Dat is belangrijk om privacyredenen.

Zodra er een advies is, voorzitter, ...

De vraag?

Ja, zo meteen.

Neen, niet zo meteen. Nu.

... zal mijn partij een hoorzitting vragen in het parlement om hierover te debatteren. Mijn vraag is welke gevolgen de minister koppelt aan de invoering van een mogelijk corona-attest in Vlaanderen.

De heer Schiltz heeft het woord.

Minister, de vaccinatiecentra draaien op volle toeren. Daarmee komt het rijk van de vrijheid een beetje dichterbij. Naarmate dat moment dichterbij komt, stellen zich een aantal ethische discussies. U hebt zelf een beetje de kat de bel aangebonden door het vaccinatiepaspoort daar te zetten. Mogen gevaccineerden iets meer dan andere mensen? Dat is de ethische vraag die zich stelt. Uiteraard is de eerste vereiste die zich meteen opdringt en die u zelf al hebt aangehaald, dat iedereen de kans moet gehad hebben om zich te laten vaccineren. We hebben immers van de hele maatschappij solidariteit gevraagd voor de meest kwetsbaren, en dus vragen we nu ook solidariteit dat iedereen de kans krijgt om zich te laten vaccineren. Maar er is ook de praktische uitwerking. Moet men een vaccinatiebewijs hebben of is het voldoende dat men kan aantonen dat men immuun of niet besmettelijk is? Is er een verschil in weging tussen die twee? Kan iemand die een evenement organiseert een verschil maken tussen iemand die een zelftest heeft gedaan, iemand die immuniteit heeft omdat hij de ziekte heeft gehad of iemand die om medische redenen geen vaccin kan krijgen – een weliswaar kleine maar zeer precaire doelgroep?

Uiteraard zijn wij uiterst bezorgd voor de privacyinbreuken die daarmee gepaard kunnen gaan. Want het gaat hier niet alleen over een controle door de overheid, maar over burgers die andere burgers moeten controleren. Het zal u niet verbazen dat mijn partij zeer achterdochtig is over het invoeren van gezondheidspaspoorten. Over tijdelijke paspoorten wordt soms gedacht. Herinner u dat 105 jaar geleden, kort na de Eerste Wereldoorlog, het reispaspoort is ingevoerd als tijdelijke maatregel om de crisis en de chaos kort na de oorlog te beheersen. Het geïnstalleerde wantrouwen is sindsdien nooit meer weggegaan. Het reispaspoort is er om nooit meer weg te gaan. De bezorgdheid is dus terecht. Wij moeten dergelijke discussies in het parlement voeren.

Minister, overweegt de Vlaamse Regering wel degelijk de invoering van dit paspoort? Hoe denkt u de grondwettelijke bezwaren hiertegen te kunnen weerleggen?

Minister Beke heeft het woord.

Voorzitter, collega's, we hebben het er gisteren in de commissie ook al over gehad. Het thema is belangrijk genoeg om het hier vandaag in de plenaire vergadering opnieuw over te hebben.

Het Europees Parlement heeft een ‘green certificate’ voorgesteld. Dat ligt op de tafel van de Europese Raad. Dat groen certificaat moet toelaten dat het verkeer binnen Europa kan gebeuren zonder belemmeringen. Dat certificaat zult u krijgen wanneer u ofwel een vaccin hebt gehad, ofwel aangetoond hebt dat u voldoende antilichamen hebt opgebouwd, ofwel een negatieve test hebt gehad.

We hebben samen met de twee andere regio's, Brussel en Wallonië, beslist dat Vlaanderen met het agentschap Informatie Vlaanderen (AIV) het voortouw zal nemen om dat te ontwikkelen.

De vraag is of dit ook voor andere zaken kan dienen dan alleen maar voor het reisverkeer binnen Europa. Dat is een belangrijke vraag waar we over moeten nadenken. Dat heb ik gisteren ook geantwoord in het parlement. Ik vind dat erover gedacht moet worden.

De voorwaarden die gesteld zijn, zijn de voorwaarden die ik zelf ook evident vind en die ik gisteren naar voren heb gebracht. Men kan dit niet doen wanneer niet iedereen de kans heeft gehad om zich te laten vaccineren. Dat is nogal vanzelfsprekend. Men kan niet zeggen aan jongeren dat ze hebben moeten wachten omdat we zijn begonnen met de ouderen, en dat ze daardoor nog langer zullen moeten wachten op een aantal privileges. Dat is voor mij evident, dat is absoluut evident.

Een tweede belangrijke voorwaarde is dat we met zijn allen een hoge vaccinatiegraad moeten weten te bereiken, en dat lukt. Vandaag bereiken we in Vlaanderen 95 procent vaccinatiegraad bij de 65-plussers. Ik was vanmorgen in het vaccinatiecentrum van Rotselaar, waar het tienduizendste vaccin wordt gezet. We zullen vandaag in Vlaanderen letterlijk honderdduizend vaccins op één dag zetten. Daar wordt ongelooflijk hard aan gewerkt door ontzettend veel vrijwilligers. En de mensen die daar buiten komen, zijn dolgelukkig.

Wanneer aan die voorwaarde is voldaan, dan moet dat juridisch goed worden bekeken en beargumenteerd. Er zijn pro’s en contra’s. Ik heb professor Callens, professor Sottiaux, professor Loobuyck gelezen. Zij zeggen dat dit goed moet worden bekeken maar dat dit niet uitgesloten is. Er zullen waarschijnlijk nog anderen zijn die daar nog iets anders over te zeggen hebben maar dat moet worden bekeken.

Het lijkt me evident dat men dit niet kan voorleggen aan minderjarigen, want die kunnen zich nog niet laten vaccineren. Het lijkt me logisch en evident dat die daarvan uitgesloten zijn. Het lijkt me ook logisch en evident dat wie zich niet kan of wil laten vaccineren, dat met test en antilichamen weet aan te tonen.

Ik zou wel willen oproepen om daar een eerlijk debat over te voeren. Ik heb de voorbije dagen dingen gelezen die niet gezegd zijn en die we ook niet in het debat betrekken. Het gaat hier niet over het ontnemen van diensten.

Collega Schiltz, het debat is niet door mij aangetrokken, maar door Brussels minister-president Vervoort. Hij heeft gezegd dat dit als een voorwaarde zou moeten gelden voor restaurants. Daar ben ik het, eerlijk gezegd, niet mee eens. De piste die we hier in Vlaanderen bewandelen, is ervoor zorgen – dat is mijn pinksterplan – dat tegen Pinksteren zoveel mogelijk mensen gevaccineerd zijn: de meest kwetsbaren, mensen met onderliggende aandoeningen, waarvan we deze week een derde al zullen hebben gevaccineerd, de mensen in de zorg en de 65-plussers. Dan is de helft van de Vlamingen gevaccineerd, de meeste kwetsbare helft.

Wanneer we daar twee weken bij tellen, ergens half juni, is voor dat soort zaken de tijd wel gekomen. De vraag is dan waar het dan eventueel wel voor geldt. Daarover moeten we nadenken. Het kan dan inderdaad gaan over grootschalige manifestaties en activiteiten. Wanneer men dat niet doet op een gecontroleerde manier, zal men daar achteraf misschien te veel negatieve gevolgen van moeten dragen. Dat is de oefening die gebeurt en dat is de oefening die we samen moeten doen. Het geldt dus niet voor horecabezoek. Maar wanneer we in de zomer een aantal zaken willen organiseren en daar zijn flankerende zaken voor nodig, dan zal er een green certificate zijn dat door het agentschap Informatie Vlaanderen (AIV) wordt ontwikkeld.

Het liefst van al zou ik hebben dat we tegen eind juni zoveel mogelijk mensen gevaccineerd kunnen hebben waardoor die groepsimmuniteit zo groot is dat dit niet meer het geval hoeft te zijn. Het liefst zou ik ook hebben dat we niet worden geconfronteerd met buitenlandse varianten die dat mee in het gedrang kunnen brengen. Maar daarover heb ik vandaag geen wetenschappelijke evidentie.

Als niet is voldaan aan die eerste voorwaarden, zou dit voor dit soort van grootschalige evenementen waar de heer Parys naar verwijst, een nuttig instrument kunnen zijn, maar het debat daarover, voorzitter, is bij dezen geopend.

De heer Parys heeft het woord.

Dat is een debat dat wij graag verderzetten. Wanneer alle adviezen binnen zijn, moeten we daar in de commissie tijd voor uittrekken en daar een hoorzitting over organiseren en luisteren.

Collega’s, ik wil in dit debat oproepen om inderdaad ook aan de terminologie te denken. Soms wordt gesproken over een vaccinatiepaspoort, maar dat is het niet. Dat zal er nooit komen en zal nooit een realiteit worden in Vlaanderen, alleszins niet met de N-VA. Wat wel mogelijk is, is een corona-attest, en dat is iets helemaal anders dan wat wij hier net hebben besproken, wanneer er mensen zijn die zeggen dat wie het vaccin heeft gehad, al dan niet toegang krijgt tot een aantal diensten.

Ten tweede wil ik graag ingaan op uw tweede voorwaarde, minister. Het is volgens mij niet onschuldig dat de minister-president van de Brusselse regio net dit idee propageert om bijvoorbeeld op café of restaurant te gaan, iets wat wij ook niet willen. Want het mag natuurlijk geen excuus worden om in regio’s die niet aan die vaccinatiegraad van 70 procent komen, ervoor te zorgen dat je een aantal versoepelingen uitstelt omdat er in dit geval een vaccinatiepaspoort zou zijn – de juiste terminologie is volgens ons het corona-attest. Dat moeten we absoluut vermijden, minister. Het is dus inderdaad belangrijk dat iedereen zich blijft vaccineren en dat elke regio die vaccinatiegraad ook haalt. Ik maak mij grote zorgen over het feit dat er in sommige leeftijdscategorieën 20 procent verschil is tussen het aantal mensen dat gevaccineerd is in Vlaanderen, Wallonië of Brussel. Daar moet in de eerste plaats aan gewerkt worden.

De minister heeft gezegd dat het debat geopend is, dus ik ga ervan uit dat dit thema nog wel een aantal keer zal terugkomen.

De heer Schiltz heeft het woord.

Het debat is juridisch. Het is te zeggen: we moeten een aantal juridische adviezen afwachten. Maar het is natuurlijk ook een ethisch debat, en daar moeten wij bij uitstek als volksvertegenwoordigers onze rol in nemen, en het debat hier verder voeren. Het zal vandaag niet beslecht worden.

Laat ons dat debat inderdaad houden. Ik denk dat niemand daar problemen mee heeft. Dit is ook niet een debat dat ergens een schuld zoekt. Alleen hebben we met maatregelen als de avondklok al fors moeten inboeten op onze vrijheid om de volksgezondheid te redden en te kunnen handhaven. Dat kunnen we niet eindeloos blijven en blijven doen zonder daar zeer grondig bij stil te staan.

U hebt terecht aangegeven dat er met uw pinksterplan fors wordt ingezet op een maximale vaccinatiegraad. Dat is ook de ambitie die het beleid moet hebben: om met die 70 of 80 procent naar groepsimmuniteit te gaan. Op dat moment, wanneer ook aan een aantal voorwaarden is voldaan die u zelf naar voren hebt geschoven, lijkt zo’n paspoortattest, of hoe u het ook noemt, mij overbodig. Dan kom je toch op een punt dat de individuele keuzevrijheid de ander niet mag dwingen om met zo’n paspoort of met zo’n attest geconfronteerd te moeten worden. En dus stel ik mij de vraag of op dat moment de collectieve bescherming niet moet zorgen voor de individuele vrijheid. Dat klinkt misschien raar voor een liberaal, maar ik geloof dat op dat moment, bij 70 of 80 procent vaccinatie, het toch voldoende moet zijn om niet te moeten grijpen naar een instrument zoals een corona-attest.

Mevrouw Schryvers heeft het woord.

Minister, de vaccinaties draaien op volle toeren. Vandaag en morgen worden er meer dan honderdduizend vaccins per dag gezet. En dat wordt de volgende weken nog opgevoerd. Gelukkig gaan in Vlaanderen de mensen ook massaal in op de oproep om zich te laten vaccineren. We moeten ervoor zorgen dat dat ook de volgende weken zo blijft.

We kunnen dus gelukkig denken aan het herwinnen van onze vrijheid, en we hopen ook dat dat zo snel mogelijk kan gebeuren. Maar zolang de epidemiologische situatie dat vereist, en indien iedereen de kans heeft gekregen zich te laten vaccineren, zou zo’n coronapaspoort daarin tijdelijk ook een rol kunnen spelen. Het zou dan immers onredelijk zijn om beperkingen te blijven opleggen op het niveau dat op dat moment nodig is, voor wie door eigen keuze een hoger risico blijft lopen.

De vraag is vanzelfsprekend hoe dat er in de praktijk aan toe zal gaan, en waarvoor het zal gelden. Minister, ik zou willen vragen om inderdaad het debat daarover verder aan te gaan. Als het gebeurt, moeten we zorgen voor een heel goede wettelijke basis. Ook op een goede manier communiceren naar de mensen zal heel belangrijk zijn.

De heer Sintobin heeft het woord.

Minister, gisteren werd u in De afspraak door de ondervoorzitter van uw collega’s van de N-VA tot drie keer toe een slechte communicator genoemd. U zorgde voor verwarring in de communicatie, aldus mevrouw Van Peel. Maar ik heb u daarnet toch redelijk goed begrepen, moet ik zeggen.

Ik zou er toch wel voor pleiten om de terminologie eerst eens vast te leggen eer we het debat voeren. Ik heb nu al vier termen opgeschreven: EU-certificaat, vaccinpaspoort, coronapaspoort en corona-attest. Zo maken we het wel heel verwarrend voor de mensen. Want ik wil duidelijkheid: heb ik een paspoort nodig om naar mijn geliefde club, Club Brugge, te gaan kijken? Heb ik een paspoort nodig om op restaurant te gaan? Heb ik een paspoort nodig om naar de cinema te gaan? U kunt er misschien mee lachen, maar dat leeft echt bij de mensen.

Wij starten dit debat in de media niet op een ernstige manier – u zegt dat u dat debat niet hebt aangetrokken, en dat wil ik wel geloven –, waardoor er eigenlijk verwarring wordt gezaaid onder de bevolking. Daardoor wordt al op voorhand het verzet tegen de eventuele invoering van een paspoort groter. Maar nog belangrijker dan de eventuele invoering van een paspoort is een hoge vaccinatiegraad, waardoor een paspoort misschien niet meer nodig zal zijn.

De heer Vaneeckhout heeft het woord.

Minister, we hebben het er inderdaad gisteren in de commissie over gehad. Wat onze fractie betreft, mag ieder debat gevoerd worden. We zullen elk advies van experten ernstig bekijken en goed bestuderen, maar we zijn natuurlijk ook bezorgd dat er een aantal waarschuwingssignalen zijn wat betreft de invloed op een aantal grond- en basisrechten. We zijn dat al gedurende de hele crisis en we zullen dat ook blijven.

Collega’s, ik wil het ook hebben over prioriteiten en focus. We moeten debatten voeren, maar we kunnen niet ieder debat tegelijk voeren. Als we bezig zijn met de test- en vaccinatiestrategie, met tracing, met de strategie tegenover nieuwe varianten, met een langetermijnperspectief over de vaccinatiestrategie: een tweede of een derde dosis, dan is de vraag of we ons nu ons massaal moeten bezighouden met een debat over iets waarvan  collega Schiltz terecht zegt: als we onze doelstelling halen en als het Vlaamse beleid slaagt, dan hebben we het waarschijnlijk niet nodig. Ik hoor graag zeggen dat we een voldoende hoog vaccinatiepeil moeten hebben. Het goede signaal vandaag is dat het aan het lukken is. In iedere regio in dit land en bij iedere bevolkingsgroep die al behandeld is, is de vaccinatiegraad hoger dan 70 procent. Minister, hoeveel politieke energie wilt u naar dit debat laten gaan? Moeten we er niet eerder voor zorgen dat de rest van ons coronabeleid slaagt?

De heer Anaf heeft het woord.

Ik vind het een interessant debat. Ik heb de indruk dat we voor veel punten op dezelfde lijn zitten. We snakken allemaal naar die vrijheid, maar we mogen niet vergeten dat er momenteel nog altijd mensen zijn die nog in aanmerking komen voor vaccinaties, bijvoorbeeld jonge risicopatiënten. Ik heb zondag nog een berichtje gekregen van een vriendin die een risicopatiënt is. Haar dochtertje is besmet op school. Haar gezin zit nu in quarantaine en ze is ongerust dat ze ook besmet zou kunnen zijn.

Dat moet de eerste prioriteit zijn en laten we dan verder kijken richting vrijheid. Ik ben blij dat iedereen op de lijn van de Europese Unie zit. Laat iedereen eerst de kans krijgen om zich te laten vaccineren en dan kunnen drie dingen in ogenschouw worden genomen voor een bewijs: vaccinatie, antistoffen of een recente negatieve test. Ik heb de indruk dat we redelijk op dezelfde lijn zitten. Ik ben blij dat we het debat nog verder zullen voeren in de komende weken. Ik denk dat de richting hier wel duidelijk is.

Minister Beke heeft het woord.

Collega’s, ik ben blij met dit debat, omdat de contouren van de oefening over partijgrenzen heen dezelfde richting uitgaan. Dat kan niet over elk debat gezegd worden. Dat is op zich goed. Uiteraard is het een debat dat op ons afkomt als Denemarken en Duitsland beslissingen nemen. Dan kun je erop rekenen dat de vraag wordt gesteld wat Vlaanderen zal doen. Als de minister-president van Brussel zegt dat hij daar voorstander van is, collega Vaneeckhout, dan kunnen we niet anders dan daar ook iets over te zeggen. Ik ben het ermee eens dat dat debat nu misschien niet zou moeten worden gevoerd. Ik hoop dat u dat ook aan uw collega Elke Van den Brandt zegt, zodat ze die boodschap kan overmaken.

Het feit is dat het Europese certificaat, het green certificate, zal voorliggen op de Europese Raad. De vraag zal zijn of we zullen gebruikmaken van dat certificaat om ook andere zaken mogelijk te maken. Daar hoeven we geen ander woord, geen andere term, geen andere module voor te maken. Vlaanderen heeft voor de drie regio’s het voortouw genomen om te zeggen dat we dat met ons agentschap zullen doen en we zullen dat implementeren. Dat betekent dat u een app zult krijgen met een QR-code en dat u die kunt gebruiken als u op vakantie wilt gaan of als u de grens wilt oversteken.

Die mogelijkheden zijn er. Dan is de vraag: moeten we ze daarvoor inzetten? Zo ja, waarvoor moeten we ze inzetten? Moeten we ze daarvoor inzetten? Mijn grondhouding is dat ik hoop dat we zo veel mogelijk mensen gevaccineerd kunnen krijgen tegen 11 juli. Ons plan is strak, maar we halen het, deadline per deadline. Ik hoop dat we tegen eind juli ook zoveel mogelijk mensen een tweede vaccin zullen kunnen hebben gegeven. We hebben een paar weken geleden een moeilijke beslissing moeten nemen over AstraZeneca, maar dat geeft ons wel een voordeel. De intervaltermijn van dat vaccin bedraagt drie maanden. Vanaf juni zullen we dat vaccin niet meer inzetten, want dan zijn de groepen vanaf 41 jaar aan de beurt. De intervaltermijn wordt veel korter en daardoor kunnen we onze ambitie bereiken om zoveel mogelijk mensen ook al eind juli een tweede vaccin te kunnen geven. Laten we eerst de collectieve ambitie hebben om zo veel mogelijk mensen gevaccineerd te hebben.

En, collega Schiltz, het is niet mijn bedoeling om vrijheden in te perken. Het is net mijn bedoeling dat, als – en ik zeg ‘als’ – in augustus zou blijken dat er nog een aantal randvoorwaarden nodig zijn voor het toelaten van manifestaties, evenementen en andere, we dan een instrument hebben dat we daarvoor zouden kunnen inzetten. Ik hoor sommigen zeggen dat pas in het najaar evenementen en festiviteiten mogelijk zullen zijn. Wel, ik denk dat we er alles aan moeten doen om de randvoorwaarden te creëren opdat dit in de tweede helft van de zomer al voor een stuk zal kunnen. Ja, ik zie u met grote ogen kijken. Maar als we erin slagen – ik ben niet 100 procent zeker of dat zal lukken – om met ons plan de ambities tegen Pinksteren en tegen 11 juli te realiseren, en als we erin slagen om in een volgende fase, die we op dit ogenblik volop aan het voorbereiden zijn met mijn diensten en met het agentschap, tegen eind juli zoveel mogelijk mensen een tweede dosis van het vaccin gegeven te hebben, dan is er toch wel een bijzondere randvoorwaarde vervuld om dat mogelijk te maken. Als er dan nog elementen zijn waarover men zegt dat de risico’s te hoog zijn om dit in augustus of in september al te doen, dan kan ik zeggen dat dit instrument daar misschien voor kan dienen. Maar nogmaals: wat mij betreft dient dit niet om de horeca of een kapper te bezoeken.

Collega Sintobin, we hebben het debat hierover gisteren al gevoerd in de commissie. Wat u zegt over de VRT, heb ik gisteren ook met stijgende verbazing gelezen. Ik vind het bijzonder jammer dat een openbare omroep een stuk knipt uit een dergelijk debat, eigenlijk een heel voor- en nastuk weglaat, en dan probeert om daarover te polariseren, wat zorgt voor verwarring. Bij u heeft het blijkbaar gezorgd voor verwarring, bij de mensen heeft het blijkbaar gezorgd voor verwarring. Uit feedback die ik kreeg, blijkt dat het ook bij de VRT gezorgd heeft voor verwarring. Het heeft ook bij collega Van Peel gezorgd voor verwarring. Die verwarring hebben we dus absoluut niet nodig. Alleen al op dat vlak, voorzitter, is het goed dat we dit debat hier hebben kunnen voeren, want ik denk dat zo de contouren opnieuw scherp gesteld zijn. Ik hoop dat de mensen van De afspraak ook gekeken hebben en dat ze ‘ontward’ zijn uit de verwarring die ze gisteren zelf gecreëerd hebben.

Dat zou mooi zijn.

De heer Parys heeft het woord.

De grote ontwarring! Eerst en vooral wil ik toch wel vertellen dat er, bijvoorbeeld in categorieën als het zorgpersoneel in het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, vaak maar een vaccinatiebereidheid is die schommelt rond de 50 procent. Dat is iets waarover ik me echt zorgen maak. We moeten daarop blijven focussen.

Minister, uiteraard is het de hoop dat zo’n attest op termijn overbodig wordt. Tot dat moment kan zo’n attest helpen om meer vrijheid mogelijk te maken. Maar ik ben inderdaad niet ongevoelig voor het argument dat we soms dingen invoeren, die dan een deel van ons leven worden, en die we dan nooit meer afvoeren.

De vraag die we hier willen stellen, is om te werken met een soort sunsetclause, om in de wetgeving en decreetgeving die we over zo’n attest zouden maken ook een datum in te sluiten waarop zo’n attest dan ook zijn nut verliest, waarna enkel een beslissing van het parlement er eventueel voor kan zorgen dat dit wordt verdergezet. Dat zou volgens mij een goede, democratische besluitvorming zijn in dezen, zodat dit geen sluipend instrument wordt dat in ons dagelijks leven binnensluipt in de volgende decennia.

De heer Schiltz heeft het woord.

Dank u wel, minister. Ik heb er inderdaad alle vertrouwen in dat u er alles aan zult doen om de groepsimmuniteit hoog te houden en groot te krijgen. Vandaag verschenen er nog tal van artikels, die ook onze collega’s in de ander gewesten inspiratie kunnen bieden, door ook de gevaren, nadelen en beperkingen van vaccins uit te leggen. Zo smelt ook de weerstand daartegen als sneeuw voor de zon. Want nu bestaat er nog wel veel verwarring, niet over wat u van plan bent en waar deze regering voor staat, maar wel over wat een vaccin kan betekenen voor individuele mensen.

Ik blijf wel bij mijn punt. Collega Vaneeckhout heeft gelijk: de energie moet gaan naar vaccineren, vaccineren, vaccineren. Maar ik wil niet gezegd hebben dat hier ‘stoemelings’ een akkoord gepasseerd is waardoor een Europese pas opeens gebruikt kan worden om bijvoorbeeld op café te gaan of om naar de cinema te mogen gaan. Daar pas ik voor. Ik mag hopen dat dit allemaal niet nodig zal zijn voor die mega-evenementen. Op een bepaald moment zal 70 tot 80 procent van de bevolking gevaccineerd zijn en zal iedereen daartoe de kans gekregen hebben. 20 procent zal zeggen: ‘We willen dat eigenlijk liever niet, we nemen wel dat risico.’ Op dat moment stel ik me echt wel de vraag of zo’n paspoort nog nodig is. Moet je dan niet zeggen: ‘Luister, vriend, als je ziek wordt, is dat je eigen schuld en heb je daar zelf voor gekozen.’ Dat is dan zijn eigen vrijheid en verantwoordelijkheid.

Minister, ik besluit: door het werk van de Vlaamse Regering, door het werk van al die mensen in de zorg, door uiteindelijk ook – we hebben het vandaag gehoord – de Europese inzet om de vaccins los te krijgen en de volumes op orde te krijgen, is het rijk van de vrijheid in zicht. Maar het rijk van de vrijheid is voor mij geen land van pasjes en doorvoerbewijzen. Dus alsjeblieft, wees zeer terughoudend en zie dit instrument als een uiterste redmiddel als er toch een kink in de kabel zou sluipen.

De actuele vragen zijn afgehandeld.