Aankoop van dieren vormt het grootste risico voor besnoitiose. Daarom worden sinds eind 2018 in het kader van een Veepeilerproject alle runderen ingevoerd uit risicogebieden (Frankrijk, Spanje, Italië, Portugal en Zwitserland) systematisch onderzocht. In totaal zijn zo al monsters genomen bij 1300 dieren waarvan het merendeel afkomstig was uit Frankrijk. Tot hiertoe bleken twee dieren seropositief te zijn. Het eerste dier was afkomstig uit Frankrijk, het tweede meer recente geval uit Spanje. Bij geen van beide dieren was sprake van klinische symptomen.
In Wallonië werd recent een bedrijf opgevolgd waar twee dieren wél typische klinische symptomen vertoonden. Bij nader onderzoek bleken nog meer dieren op het bedrijf seropositief te zijn.
Wees alert voor besnoitiose!
Een verder verspreiden van deze ziekte in onze contreien is niet uitgesloten. DGZ roept veehouders en dierenartsen dan ook op om aandachtig te zijn en verdachte gevallen te melden. Bij een verdenking kan u in de eerste plaats serologisch bloedonderzoek laten uitvoeren. Is dit positief, dan kan dit bevestigd worden met PCR-onderzoek. Omdat er geen behandeling bestaat en besmette dieren levenslang drager blijven, is het belangrijk om besmette dieren zo snel mogelijk te identificeren en op te ruimen. |
Ongeneeslijke ziekte
Besnoitiose wordt veroorzaakt door een parasiet met de naam Besnoita besnoiti. Deze eencellige parasiet wordt overgedragen van het ene rund naar het andere via vectoren zoals muggen en steekvliegen. Ook het hergebruik van injectienaalden kan zorgen voor het overbrengen van de parasiet.
Runderbesnoitiose is in België op dit moment geen wettelijk bestreden ziekte. Maar omdat er geen behandeling bestaat en besmette dieren levenslang drager blijven, is het belangrijk om besmette dieren zo snel mogelijk te identificeren en op te ruimen. Geen gemakkelijke zaak omdat de ziekte in heel wat gevallen zonder symptomen verloopt.
Symptomen die wél meteen aan besnoitiose moeten doen denken, zijn koorts gepaard met zwelling van de kop die verder zal uitbreiden over het lichaam, en bloeduitstortingen op de uier. In de chronische fase ontstaat wat men noemt een “olifantenhuid” (harde gerimpelde huid) en loslating van de huid op sommige plaatsen. Soms kunnen kleine cystjes ter hoogte van de oogbol en neusslijmvliezen waargenomen worden.
Bron: Dr. J-P Alzieu (Laboratoire Vétérinaire Départemental de l’Ariège)
Foto 1: Rund met oedeem ter hoogte van de kop, hals en borststreek
©Ph. Le Nard
Bron: Dr. J-P Alzieu (Laboratoire Vétérinaire Départemental de l’Ariège)
Foto 2 en 3: In de chronische fase van de ziekte ontwikkelt het rund een algemene huidontsteking. De huid wordt hard en dik, het haar valt uit en er ontstaan huidplooien en barsten waarin bacteriën of vliegenlarven zich kunnen vestigen met complicaties tot gevolg.
